Dla mnie to też pasja, przyjemność, możliwość rozwoju wyobraźni podczas tworzenia nowych przepisów :)

Od 18 roku życia wciągnęła mnie kuchnia na dobre (podobnie miała od zawsze Mama) - mogę w kuchni spędzić cały dzień - razem z mężem uwielbiamy przebywać w kuchni (nawet podczas wizyty u kogoś) - chętnie gotuję, piekę, ale chyba najbardziej lubię robić przetwory :) Mam niestety taką wadę, że robię przy tym wkoło siebie dużo bałaganu, ale nie lubię sprzątać ;) ...więc jeśli tylko ma mnie kto wyręczyć - jestem bardzo chętna ;) Mężuś od zawsze żartuje, że ja tylko czycham po cichu w pokoju, żeby już posprzątał, a ja natychmiast mam wenę twórczą i idę gpichcić i bałąganić ;) Nikt nie jest doskonały ;)

Dokładnie, każdego dnia muszę coś upiec bo inaczej czegoś mi brakuje :D

Zaczęłam trochę później... Ale podobno lepiej późno niż wcale. Czym jest kuchnia? Sposobem na życie. Oczywiście, że pełnym pasji. Kuchnia to nie tylko praktyka dla mnie. Lubię czytać na temat, ciekawi mnie skąd co pochodzi i do czego służy. Kiedyś stwierdziłam, że zamiast kłócić się z mężem lepiej prysnąć do kuchni i coś zrobić. Nowego. Już mi przeszło... Sam mnie tego nauczył ;). Kuchnia to moje podejście do sprawy - na szczęście smakujące innym. Gorzej, gdybym do czynienia miała z przyzwyczajonymi do pewnych standardów ludzi. Mama gotowała z fantazją, ale Tata wolał jednak ten standard. My jako dzieci byliśmy zawsze za czymś odbiegającym - i tak nam zostało. Mam wdzięcznych pożeraczy i to jest bardzo ważne. Już nie jest odpoczynkiem jak kiedyś, ale nadal wielką przyjemnością.

Owszem,uwielbiam gotować ,piec itd.Ostatnio,jako że po operacji miałam dietę,staram się gotować zdrowo i mniej kalorycznie.Przeliczam kalorie (dla orientacji,ile dziennie ich spożywamy) i jeśli obiad jest bardzo syty uszczuplam kolację.Jem 4-5 drobnych posiłków, więc póki co żadne pieczone, tłuste czy kaloryczne potrawy nie wchodzą w grę.Gotowanie w takiej sytuacji jest jeszcze trudniejsze i wymaga więcj pracy i rozwagi.Zwłaszcza,że dla męża muszę przygotować coś treściwszego a córka,która dorasta potrzebuje innych skłądników.Ale za to jest duuuża różnica na wadze od początku roku.

dziękuję za bardzo ciekawe odpowiedzi :) Zwłaszcza mój uśmiech wywołał komentarz Habibi. ja też pojęcia nie mam jak przy gotowaniu tyle się brudzi, a że jeszcze lubię robić kilka rzeczy jednocześnie... Dlatego uwielbiam gotować z moim chłopakiem, który strasznie mnie wyręcza w sprzątaniu :)

to dla mnie filozofia. gotuję by jeść, jem by żyć.. to co jemy decyduje o jakości naszego życia, dlatego zainteresowałam się jedzeniem jako takim, i zaczęłam sama przygotowywać posiłki zgodne z zasadami zdrowego żywienia. producentom, reklamom nie ufam, dla nich liczy się zysk.. jedzenie może leczyć lub powoli zabijać, warto się zastanowić co jest priorytetem: smak czy zdrowie.