tylko jakoś tak mi się wydaje, że to portal kulinarny i chodzi o gotowanie, wymianę doświadczeń, czerpanie radości z dzielenia się z innymi swoją pasją do gotowania, a nie o poprawność języka polskiego. Racja, jest to ważne, jak i co się pisze, ale jak ktoś chce zgłębiać tajniki j. polskiego to zapewne skorzysta z portalu o właśnie takim temacie

No powiem tyle sole błędy ile wlezie , staram się pilnować ale nie zawsze mi to wychodzi . Jednak tu wstąpiłam bo spodoba mi się portal kulinarny , szukam ciekawych smaków i sama dziele się z innymi moimi specjałami . Czyli korzystam z kulin-arii.

z polonistką to nie podyskutuję ,chyba za dużo ;)

...smakuje. Ważne jest to, aby zachować styl. Tak, że jeśli ktoś ma jakiekolwiek wątpliwości - zapraszam do dyskusji. Wszystkie miłe panie... A także wszystkich miłych panów :).

Borgio, odważna jesteś ;-)

Ola... ja nie jestem polonistką :). Ale w swoim życiu miałam 2 fantastyczne. Joanno to Twoje zdanie - masz plusa, choć uważam, że jedno drugiemu nie tyle nie przeszkadza, ale pomaga. Dlaczego? Bo uważam, że precyzja w każdej dziedzinie jest konieczna. Poza tym uważam, że innej drogi nie ma - a robiłam już różne podchody starając się pokazać różnicę. Lepiej by z nas się śmiano na boku? Czy lepiej zapamiętać i być choć trochę do przodu. Powtórzę Tobie, tak jak i Twojej poprzedniczce - zdaję sobie sprawę z tego, że to portal kulinarny, i jeśli bardzo Ci to przeszkadza - zgłoś do usunięcia :). Nie obrażę się, ale będę liczyła na to, że ktoś się zastanowi... Na naukę ponoć nigdy nie jest za późno. Jeśli komuś moje dywagacje nie na temat przeszkadzają, to może nie brać w nich udziału? Podobno miły to uprzejmy... ;). A i pytanie... czy uważasz, że bycie kucharzem, kuchcikiem, podkuchennym a także pasjonatem kuchni zwalnia nas od prawidłowej polszczyzny. Skupiając się li tylko na włoszczyźnie?

Borgia słonko moje ja nie zamierzam się obrażać bo nie ma czemu no i za stara jestem na obrażanie . Nie zamierzam nic zgłaszać do uśnięcia każdy ma prawo wyrazić swoje zdanie . Nie jestem nieskazitelna tez robię błędy i często tego nie widzę :) Staram się jednak poprawiać siebie jak zauważę . Wiem że piszesz w dobrej wierze :)

nie uważam, iż nie jest to ważne, tylko mnie to absolutnie nie interesuje, nie jest mi to w życiu do szczęścia potrzebne, jestem akceptowana i lubiana przez otoczenie z moją dysortografią, nikt się ze mnie nie śmieje kiedy pytam o pisownię, nie chcę się wszędzie i ciągle spinać żeby być we wszystkim naj. Ja się nie śmieję z jakichkolwiek błędów, nie zwracam na nie uwagi :)! Przez tego typu wypowiedzi zaczniemy czuć się niekomfortowo i tyle. W życiu nie skupiam się tylko na włoszczyźnie mam wiele innych ciekawych zainteresowań :)

Moje zdanie jest takie- najlepiej dla ogółu byłoby, gdyby wszyscy używali zasad gramatyki i wysławiali się piękną polszczyzną, wtedy oczy nie bolą od czytania, nie trzeba się zastanawiać o co chodzi autorowi tekstu, w którym brak jakiejkolwiek interpunkcji, ogólnie rozdrażnienie mniejsze... Ale wykłady na temat pisowni i stylistyki powinny być kierowane raczej do osób, które mają z tym problem- więc Borgia powinna raczej napisać do nich. Jest wiele osób, które strzelają byki w pisowni, ja też pewnie do nich się zaliczam, więc mam nadzieję, że dostanę listowne pouczenie na prive.. Bo wolę mieć świadomość błędu, niż zastanawiać się teraz "kogo ona może mieć na myśli..." I uważam, że poruszenie tej tematyki nie jest kwestią odwagi. Bo czego tu się bać?

a ja popieram :) wiadomo, że nie każdy jest idealny w stylu i ortografii, ja też nie, zwłaszcza jak piszę szybciej niż myślę albo robię 3 rzeczy na raz... ale wydaje mi się, że moje przepisy są w miarę zrozumiałe ;) a są przepisy tu na DS-ie, których wypróbowania bym się nie podjęła. bo albo nie rozumiem treści (a nie jest to coś znanego czy prostego) albo jeśli ktoś pisze słowo 'mąka' 3 razy w jednym zdaniu i za każdym razem inaczej!!! to ja pasuje i idę dalej...

tyle jest mało lub średnio sensownych pytań, czemu nie porozmawiać o czymś ważnym? najlepiej powiedzieć "mam dys-coś-tam i nie muszę" a czemu nie uczyć się? starać się być lepszym? kiedyś nie umiałam piec chleba, czy to znaczy, że do końca życia mam jeść kupny? nie, nauczyłam się. i moim zdaniem, wszystkiego można się nauczyć... trzeba tylko chcieć :)

A ja cieszę się, że poruszasz ten temat i nie zastanawiam się kogo masz na myśli tylko czytam i zapamiętuję. Nie uważam, że skupiając się na gotowaniu jesteśmy zwolnieni z myślenia. Czytając przepis chciałabym nie musieć się zastanawiać "co autor miał na myśli".

Ja zastanawiam się kogo może mieć na myśli w kontekście takim- czy to mój przypadek jest opisywany.. Wolałaby gdyby moje błędy były omawiane ze mną a nie poza mną. Owszem trzeba się uczyć- ale najpierw trzeba mieć świadomość, że się te błędy popełnia. Czy osoba, która zainspirowała dzisiaj Borgię, wie że źle używa słowa "także"? Ja ten przykład zapamiętam, Anemon pewnie też, skoro tak pisze, ale czy to wystarczy? Frekwencja niska na kursie, może trzeba rozesłać "zaproszenia"?